Choć temat hydromasażu jest obecnie bardzo popularny i wiele osób posiada własny sprzęt do jego wykonywania, wśród informacji dostępnych na rynku i przytaczanych podczas dyskusji w mediach (np. o produktach takich jak łaźnie tureckie, sauny itp.) próżno szukać wytycznych na temat prawidłowego stosowania takich rozwiązań, sytuacji, w których hydromasaż może być pomocny, przeciwwskazań oraz powodów, dla których korzystanie z takich produktów można wiązać z dobrym samopoczuciem.
Jacuzzi® pragnie promować wszystkie produkty do hydromasażu, łącznie z saunami i łaźniami tureckimi, prowadząc kampanie „edukacyjne” na temat produktów Jacuzzi®.
W tym celu firma rozpoczęła realizację projektu „The new shape of wellbeing” (Nowe oblicze dobrego samopoczucia), którego celem jest rozpowszechnianie naukowych informacji na temat hydroterapii w ogóle oraz konkretnych produktów do hydromasażu, saun, łaźni tureckich i pryszniców. Projekt jest realizowany we współpracy z Europejskim Towarzystwem Medycyny Uzdrowiskowej (A.E.Me.B.) w osobie prof. Umberta Solimenego, przewodniczącego Towarzystwa i profesora lecznictwa i medycyny uzdrowiskowej Uniwersytetu w Mediolanie oraz prof. Arsenia Veicsteinasa, wiceprzewodniczącego A.E.Me.B. i dziekana Wydziału Wychowania Fizycznego Uniwersytetu w Mediolanie.
Prof. Solimene i prof. Veicsteinas należą też do Komitetu Doradczego Jacuzzi® Europe S.p.a., który będzie zajmować się pracami nad przekazywaniem informacji dotyczących projektu.
Uzyskaj dostęp do pełnych informacji, klikając poniższe łącza lub pobierz je tutaj.
Hydromasaż określa się mianem „zewnętrznego zabiegu krenoterapeutycznego” (czyli zabiegu, podczas którego ciało ma kontakt z substancją używaną do leczenia, w tym przypadku wodą). Wykonuje się go, wykorzystując strumienie wody o określonym ciśnieniu. Dysze są umieszczone dośrodkowo, tzn. od podeszwy stopy w kierunku klatki piersiowej, co wspomaga przepływ krwi powracającej do serca. Zabieg trwa około 15 minut, po czym pacjent odpoczywa w wodzie przez kolejne 15 minut.
Dośrodkowy układ dysz dowodzi, że prawidłowe ich ustawienie jest jedną z podstawowych zasad hydromasażu, a Jacuzzi® jej przestrzega. Podczas projektowania wanien z hydromasażem i wanien spa szczególną uwagę zwraca się na rozmieszczenie dysz, które nie może być przypadkowe – określając je, trzeba uwzględnić ergonomię kształtów, tak aby zoptymalizować dobroczynny wpływ hydromasażu (masaż stóp, ud, pleców).
Projekt wanny jest owocem drobiazgowych badań i podstawą prawidłowego hydromasażu. Wanny Jacuzzi® do hydromasażu są głębsze niż standardowe wanny i mają ergonomicznie ukształtowane dno oraz boki pasujące do każdej sylwetki, a ich projekt został opracowany tak, aby zagwarantować prawidłowe zanurzenie ciała w wodzie i lepszą cyrkulację wody.
DYSZE JACUZZI®
Dysze Jacuzzi® emitują idealną mieszankę powietrza i wody oraz współpracują z pompą do hydromasażu. Ta wynaleziona przez Jacuzzi® technologia działa na tej samej zasadzie co zwężka Venturiego: w przypadku strumienia cieczy ciśnienie jest odwrotnie proporcjonalne do prędkości. W związku z tym ograniczenie przekroju przewodu, którym doprowadzana jest woda, powoduje wzrost prędkości przepływu, a spadek ciśnienia umożliwia dokładne wymieszanie wody z powietrzem. Kierunek takiego strumienia wody w momencie kontaktu z ciałem jest dobrany tak, aby oddziaływanie na mięśnie było jednocześnie intensywne i delikatne. Aby umożliwić dostosowanie zabiegu do indywidualnych potrzeb i preferencji, dysze Jacuzzi® można regulować w zakresie 30° we wszystkich kierunkach.
FIZYCZNE I CHEMICZNE ODDZIAŁYWANIE PODCZAS KĄPIELI LECZNICZYCH. WŁAŚCIWOŚCI TERAPEUTYCZNE I DOBRE SAMOPOCZUCIE CZŁOWIEKA.
Wanna może być przystosowana do kompleksowego lub częściowego hydromasażu. W specjalistycznych ośrodkach leczniczych wykorzystuje się wodę naturalnie mineralizowaną (termalną) lub wodę sztucznie wzbogaconą w dobroczynne substancje (sole i olejki). Woda używana do zabiegów może mieć różną temperaturę i ciśnienie. W wannach z hydromasażem i wannach spa marki Jacuzzi® używana jest dostępna w danym miejscu woda wodociągowa. Kontakt z wodą pod ciśnieniem powoduje odprowadzenie krwi z żył i poprawę krążenia obwodowego. Dlatego prawidłowa konstrukcja dysz jest tak ważna. Aby zapewnić jak największe korzyści, dysze muszą spełniać dwa istotne warunki:
w okolicy bioder i ud strumień musi być ustawiony pod kątem 30° w kierunku serca, co zagwarantuje, że w momencie kontaktu z ciałem wywrze on odpowiedni wpływ, podobnie jak zwykły masaż. Strumień skierowany prostopadle do ciała mógłby być zbyt silny.
Możliwa musi być zmiana ustawienia dyszy, a tym samym maksymalne dostosowanie parametrów dyszy do indywidualnych potrzeb.
TEMPERATURA
Jednym ze skutków działania ciepła jest łagodzenie bólu. Jest to prawdopodobnie związane ze zwiększeniem ilości krwi umożliwiającym eliminację zastoju żylnego (ograniczenia prędkości przepływu krwi). Kilku autorów zasugerowało wręcz, że może ono blokować ścieżki neuronalne nerwów czuciowych poprzez oddziaływanie na zakończenia nerwowe wrażliwe na bodźce termiczne. Ponadto gorąca woda może pobudzać przepływ krwi i sprzyjać rozluźnianiu mięśni. Woda o temperaturze przekraczającej temperaturę ciała (37°C) jest uznawana za gorącą, powyżej 40°C – za bardzo gorącą, a kontakt z wodą o temperaturze powyżej 46°C jest możliwy do zniesienia tylko przez kilka sekund. Gorąca kąpiel z hydromasażem początkowo jest bardzo przyjemna, ale niedługo później może stać się „obciążająca” dla organizmu. Ponieważ kąpiele z hydromasażem są stosowane jako środek walki ze stresem, należy kontrolować temperaturę wody na poszczególnych etapach trwania zabiegu.
REAKCJE ORGANIZMU
Każdy zabieg leczniczy przynosi pewien rezultat. W tym przypadku są nim „reakcje” organizmu lub jego części na różne typy hydromasażu. Reakcje na kąpiel w wodzie – a w szczególności na hydromasaż – można podzielić na podstawowe i wtórne. Reakcja podstawowa jest ściśle powiązana z charakterystyką zabiegu (użycie gorącej lub zimnej wody, hydromasaż) i samej wody (woda uzdrowiskowa zawierająca konkretne jony). Reakcja wtórna zależy w pełni od stanu osoby, która jest poddawana zabiegowi leczącemu konkretne, najczęściej zapalne, przypadłości.
WŁAŚCIWOŚCI LECZNICZE
Hydromasaż przynosi zauważalne skutki w przypadku leczenia schorzeń związanych z problemami z krążeniem krwi w nogach (żylaki, powikłania po safenektomii, przypadłości pozakrzepowe), ale też u osób cierpiących na osteoartretyzm, przewlekły zapalny reumatyzm pozastawowy, powikłania po urazach lub zabiegach chirurgicznych, obrzęki. Balneoterapia, w szczególności hydromasaż, jest skuteczną metodą leczenia chorób żył. Kąpiele z hydromasażem często wykorzystuje się też w przypadku przewlekłego reumatyzmu i fibromialgii. Są zalecane dla osób cierpiących na przewlekłe zapalenie oskrzeli, zapalenie nerek, bóle menstruacyjne, dolegliwości żołądka i jelit oraz w celu łagodzenia bólu u osób z kamieniami żółciowymi i nerkowymi.
Kąpiel w gorącej wodzie działa dobroczynnie na każdego, niezależnie od budowy i wielkości ciała oraz poziomu stresu. Wanny spa mieszczą kilka osób i dzięki temu zaspokajają różne potrzeby. Niektórzy potrzebują hydromasażu silnym strumieniem, aby rozluźnić napięcie mięśniowe. Innym wystarczy kojące ciepło pomagające się odprężyć, ukoić zmysły i rozluźnić całe ciało.
Dlatego podczas kąpieli w wannie z hydromasażem konieczny jest odpowiedni dobór wielkości strumienia do danej grupy mięśni oraz określenie odpowiedniej intensywności. Wszystkie dysze Jacuzzi® PowerPro® montowane w wannach spa Jacuzzi® (do użytku domowego, zarówno w pomieszczeniu, jak i na zewnątrz), zostały zaprojektowane tak, aby umożliwić precyzyjne skierowanie strumienia wody. Ciśnienie wody można przełączać między siedziskami i dla każdego z nich można niezależnie włączać i wyłączać dysze.
Dysze wanien spa Jacuzzi® posiadają opcję ruchu na zewnątrz/do wewnątrz. Z drugiej strony dysza obrotowa wykonuje ruch okrężny, imitując ruch ręki masującej konkretne miejsce na plecach.
INNE DZIAŁANIA LECZNICZE
Stymulacja skóry poprzez gorące kąpiele i hydromasaż skutkuje wzrostem temperatury i rozszerzeniem naczyń. Jest to związane z przyspieszeniem przepływu w układzie limfatycznym oraz aktywacją niektórych komórek i przeciwciał eliminujących wysięki z połączeń włóknistych, pełniących funkcję antygenów lub stymulatorów aktywności enzymów.
Podczas kąpieli z hydromasażem ilość soli mineralnych wchłoniętych przez skórę jest znikoma, w związku z czym działanie lecznicze kąpieli i hydromasażu w zanurzeniu jest całkowicie związane z mechanicznymi i termicznymi właściwościami wody mającej kontakt ze skórą. W zależności od temperatury wody rezultaty można pokrótce opisać w następujący sposób:
Skóra: umiarkowany wzrost temperatury skóry związany z rozszerzeniem naczyń krwionośnych oraz wzrostem aktywności gruczołów potowych i łojowych.
Krążenie: umiarkowany wzrost temperatury wody powoduje rozluźnienie wszystkich żył powierzchniowych.
Oddech: przeważnie wzrost temperatury ułatwia oddychanie.
Mięśnie: gorąca kąpiel w temperaturze 37°C z hydromasażem zmniejsza pobudliwość mięśni i ich wydolność. Bardzo krótkie gorące kąpiele po intensywnym wysiłku fizycznym działają regenerująco.
Układ nerwowy: kąpiele o temperaturze 37°C początkowo działają pobudzająco, a później przygnębiająco.
Krew: odnotowano zmniejszenie liczby czerwonych krwinek, prawdopodobnie z powodu ich zatrzymania w narządach wewnętrznych oraz proporcjonalny spadek ilości hemoglobiny.
ĆWICZENIA LECZNICZE
Jeśli wanna umożliwia głębokie zanurzenie ciała, woda – ze względu na swoje właściwości – podtrzymuje kończyny i umożliwia wykonywanie ruchów, które w innych warunkach byłyby niemożliwe. To zjawisko jest szczególnie przydatne w przypadku osób cierpiących na drętwienie mięśni i stawów oraz kilka postaci artretyzmu.
Ćwiczenia w wannie do hydromasażu wypełnionej gorącą wodą są ważnym elementem balneoterapii, zwłaszcza u osób cierpiących na bóle nerwowe i bóle układu mięśniowo-szkieletowego. Wysoka temperatura w połączeniu z ciśnieniem wody potrafi zablokować ból nocyceptywny poprzez oddziaływanie na receptory temperatury i mechanoreceptory, a tym samym na mechanizmy przekazywania sygnałów do kręgosłupa.
Ciśnienie hydrostatyczne pomaga złagodzić ból, zmniejszyć obrzęk kończyn i ograniczyć aktywność współczulnego układu nerwowego. Kąpiel w wodzie, bez ćwiczeń, często wykorzystuje się w medycynie alternatywnej w ramach leczenia przewlekłych chorób. Jak już wspomniano, ta forma kuracji jest często wykorzystywana w wielu krajach Europy, Izraelu i Japonii w przypadku artretyzmu.
PRZECIWWSKAZANIA
Podobnie jak w przypadku innych zewnętrznych zabiegów leczniczych, hydromasaż nie jest wskazany dla osób cierpiących na nowotwór złośliwy oraz kobiet w ciąży i karmiących piersią, ale też dla osób cierpiących na ostrą postać niektórych schorzeń. Odradza się korzystanie z tego zabiegu chorym na gruźlicę w fazie wysiękowej, ostrą niewydolność oddechową i ciężką przewlekłą niewydolność oddechową. W przypadku osób z chorobami skóry wykonywanie zabiegu nie jest wskazane, jeśli obecne są pęcherze i krosty. Choroby układu sercowo-naczyniowego, takie jak zakrzepowe zapalenie żył, poważne nadciśnienie i choroba niedokrwienna serca, również uniemożliwiają stosowanie hydromasażu. Warto pamiętać, że niektórym reakcjom mogą towarzyszyć inne, np. stres termiczny spowodowany wysoką temperaturą wody może wystąpić razem ze zmianami w funkcjonowaniu układu sercowo-naczyniowego lub oddechowego. W przypadku jakichkolwiek dolegliwości lub schorzeń zalecana jest konsultacja z lekarzem.
W kontekście medycznym termin „sauna” przeważnie odnosi się do sauny fińskiej: pomieszczenia wyłożonego drewnem, z drewnianymi ławkami i piecem utrzymującym temperaturę otoczenia w zakresie od 70 do 100°C (średnia temperatura wynosi od 80 do 90°C). Para powstaje w wyniku polewania rozgrzanych kamieni wodą. Parę generuje się w celu utrzymania wilgotności na poziomie 50 – 60 g H2O w postaci pary/M3. Zwykle wizyta w fińskiej saunie trwa 5 – 20 minut, a po wyjściu z niej następuje zimna kąpiel (lub prysznic). Ponadto przed powrotem do sauny należy przez pewien czas przebywać w temperaturze pokojowej. Jedna sesja obejmuje dwa lub trzy powtórzenia tego procesu.
Innym rozwiązaniem jest sauna sucha: procedura wygląda podobnie jak w przypadku sauny fińskiej, ale podczas kąpieli nie korzysta się z pary. Sauny z układem podczerwieni są wyposażone w inny układ ogrzewania utrzymujący taką samą temperaturę jak w saunach z tradycyjnymi piecami.
FIZYCZNY, CHEMICZNY I BIOLOGICZNY WPŁYW SAUNY
Sauny przyczyniają się do powstawania stresu termicznego. Układ sercowo-naczyniowy reaguje na stres termiczny, przyspieszając tętno – w stanie spoczynku może ono wzrosnąć nawet do 70% pojemności minutowej serca. Ponadto opór spada o około 40%, co umożliwia poprawę krążenia obwodowego. Szybsze krążenie obwodowe powoduje przyspieszenie ogólnego krążenia krwi, dzięki czemu możliwa jest dalsza wymiana ciepła przez skórę (pocenie), a do mięśni, nerek i innych narządów dopływa mniej krwi. Obniżenie oporu obwodowego powoduje spadek rozkurczowego ciśnienia krwi, podczas gdy poziom skurczowego ciśnienia krwi utrzymuje się na tym samym poziomie przez cały czas kąpieli w saunie. Zużycie tlenu na potrzeby procesów metabolicznych wzrasta podobnie jak podczas ćwiczeń fizycznych o umiarkowanej intensywności. Aby zrównoważyć stres termiczny, aktywowany jest współczulny układ nerwowy oraz oś podwzgórze-przysadka-nadnercza. Uznaje się, że za działanie analgetyczne (przeciwbólowe) wizyt w saunie oraz częściowo za przyjemność korzystania z niej odpowiada wzrost ilości beta-endorfin (naturalnych opiatów powstających w mózgu). Następuje także rozluźnienie mięśni oraz wzrost elastyczności tkanki łącznej, ścięgien i stawów, co powoduje uśmierzenie bólu.
WYKORZYSTANIE SAUNY DO FIZYKOTERAPII I JAKO ŚRODKA ZAPOBIEGAWCZEGO
Kilka badań dowiodło skuteczności wykorzystywania sauny podczas leczenia nadciśnienia i niewydolności zastoinowej serca oraz rekonwalescencji po zawale serca. Ta metoda leczenia jest też korzystna dla cierpiących na przewlekłą obturacyjną chorobę płuc i przewlekłe bóle. Istnieją dowody potwierdzające zasadność korzystania z sauny w celu usuwania toksyn z organizmu oraz liczne przesłanki związane z chorobami wywołanymi przez czynniki środowiskowe. Ogólnie rzecz biorąc, sauna wydaje się być bezpieczną metodą leczenia zapewniającą wiele korzyści także zdrowym ludziom.
#
FIZJOLOGICZNY WPŁYW SAUNY
| EFEKT |
ZMIANA FIZJOLOGICZNA |
| Temperatura skóry |
Wzrost do 40°C w ciągu kilku minut |
| Temperatura w odbycie |
Około 0,2°C do 72°C po 15 minutach
Około 0,4°C do 92°C po 20 minutach
Około 1,0°C do 80°C po 30 minutach
|
| Pocenie |
Średnio od 0,3 do 0,5 litra |
| Przepływ krwi do skóry |
Wzrost od około 0,5 do 5 litrów na minutę |
| Przepływ krwi do nerek i organów w jamie brzusznej |
Spadek o odpowiednio od 0,2 do 0,4 l/min i 0,6 l/min |
|
Przepływ krwi do mięśni |
Bez większych zmian |
| Tętno |
Wzrost od normalnego tętna spoczynkowego (60 – 75 uderzeń/min) do 100 uderzeń/min u osób przyzwyczajonych do korzystania z sauny i do 150 uderzeń/min u pozostałych osób, w zależności od czasu przebywania w saunie i temperatury (wzrost proporcjonalny). |
|
Pojemność minutowa serca (ilość krwi wypływającej z serca w ciągu minuty) |
Wzrost od normalnej wartości spoczynkowej wynoszącej 5 – 6 litrów/minutę do 9 – 10 litrów/minutę |
| Skurczowe ciśnienie krwi (maks.) |
Bez zmian, wzrost lub spadek o maks. 25 mmHg (różna reakcja u różnych osób). Możliwy duży spadek ciśnienia (omdlenie) po wizycie w saunie u osób o niestabilnym ciśnieniu. |
| Rozkurczowe ciśnienie krwi (min.) |
Bez zmian, wzrost lub spadek o maks. 35 mmHg (różna reakcja u różnych osób). |
PRZECIWWSKAZANIA
Ze względu na wysoką temperaturę z sauny nie powinny korzystać osoby cierpiące na żylaki, kruchość naczyń włosowatych i zakrzepicę żył. Wizyty w saunie nie są wskazane dla osób z trądzikiem różowatym.
Łaźnia turecka to sucha łaźnia parowa różniąca się od sauny tym, że w jej przypadku pomieszczenie musi być wypełnione gorącym powietrzem o temperaturze 40 – 50°C i wilgotności 100%. Parę można połączyć z chromoterapią, muzyką i wonnymi substancjami, takimi jak olejki eteryczne, zgodnie z zasadami aromaterapii.
FIZYCZNY, CHEMICZNY I BIOLOGICZNY WPŁYW ŁAŹNI TURECKIEJ
Jednoczesne oddziaływanie pary i regulowanej wysokiej temperatury poprawia krążenie krwi i limfy oraz ułatwia usuwanie toksyn z organizmu wraz z potem. Podstawowym działaniem łaźni tureckiej jest rozluźnienie tkanek, które przyspiesza krążenie krwi i poprawia dotlenienie organizmu. Dzięki temu każda kończyna funkcjonuje lepiej, wszystkie zmysły są pobudzone, błony śluzowe zaczynają pracować intensywniej, a każdy organ i układ, m.in. układ oddechowy, wątroba, nerki i jelita, działają z maksymalną wydajnością. Skóra to narząd, który najaktywniej uczestniczy w procesie wymiany gazowej, a podczas kąpieli w łaźni tureckiej staje się naturalnie zaróżowiona, co świadczy o poprawie jej ogólnego stanu. Taka kąpiel powoduje otwarcie wszystkich porów i ułatwia oczyszczenie organizmu.
WPŁYW FIZJOLOGICZNY NA POSZCZEGÓLNE NARZĄDY I UKŁADY ORGANIZMU
Wielu naukowców badało wpływ łaźni tureckich na poszczególne układy. Wykazali oni, między innymi, że taka kąpiel:
przyczynia się do poprawy krążenia pod wpływem ciepła oraz usuwania z organizmu szkodliwych substancji,
podnosi temperaturę ciała, co pozytywnie wpływa na ośrodkowy i obwodowy układ nerwowy oraz ułatwia rozluźnianie mięśni i odprężenie,
wpływa na tętno i tempo oddychania,
powoduje zmianę składu moczu,
powoduje zmianę składu potu,
powoduje zmianę ciśnienia krwi.
Korzystne działanie to rezultat oddziaływania wysokiej temperatury i wilgotności sięgającej 90 – 100%. Temperatura przy podłożu różni się od tej w okolicach sufitu: na poziomie głowy wynosi około 40 – 50°C i stopniowo spada, aż na wysokości stóp osiąga około 20°C. Dzięki temu nie jest to zabieg wyłącznie kosmetyczny, ale kompleksowo oddziałujący na organizm i wspomagający leczenie kilku powszechnych schorzeń. Rzymianie dopracowali tę metodę kąpieli, dzieląc ją na kilka etapów: pierwszym była wizyta w tepidarium, czyli pomieszczeniu wypełnionym letnim powietrzem o temperaturze w zakresie od 30°C do 35°C; następnie kąpiący przechodzili do calidarium wypełnionego gorącym powietrzem w temperaturze od 40°C do 50°C, później do laconicum z suchym powietrzem w bardzo wysokiej temperaturze od 55°C do 75°C, a na końcu do frigidarium, czyli chłodnego pomieszczenia.
AROMATERAPIA ZWIĘKSZA SKUTECZNOŚĆ KĄPIELI W ŁAŹNI TURECKIEJ
Aromaterapia wywodzi się z badań naukowych nad ziołami i znanymi od wieków metodami leczenia organizmu poprzez stosowanie olejków eterycznych i zapachów, które korzystnie oddziałują na ciało i umysł. Teofrast, uczeń Platona i Pliniusz Starszy (w dziele „Naturalis Historiae”) jako pierwsi wychwalali dobroczynny wpływ zapachów. Nowożytna nauka zaczęła się interesować aromaterapią dopiero na początku ubiegłego wieku. Nazwę dziedziny wymyślił w 1928 roku Renè Maurice Gattefosser, chemik pracujący w branży perfumeryjnej.
Dobroczynne działanie olejków eterycznych jest tak kompleksowe, że trudno zachować wyraźny podział na korzyści fizyczne i psychiczne. Ich wpływ nie ogranicza się do pojedynczego narządu, ale raczej obejmuje cały układ psychosomatyczny. Każdy zabieg aromaterapeutyczny dostarcza organizmowi więcej energii. Dzieje się tak za sprawą reaktywnych cząstek, które oddziałują nie tylko na szkodliwe drobnoustroje i funkcjonowanie komórek, ale też odgrywają rolę nośnika informacji i mogą działać na poziomie receptorów hormonów i neuroprzekaźników. Wykorzystują zmysł węchu, wpływając bardzo korzystnie na sferę psychiczno-emocjonalną: zapach olejków eterycznych pomaga osiągnąć dobre samopoczucie i równowagę emocjonalną oraz podnieść jakość życia.
Badania farmakologiczne wykazują przeciwbakteryjne i lecznicze działanie wielu takich substancji, a ponadto są one coraz chętniej wykorzystywane w recepturach naturalnych kosmetyków oraz zabiegów do higieny i pielęgnacji ciała: masaże, kąpiele wodne i parowe, perfumy i kosmetyki zapachowe to tylko niektóre z nich. Olejki eteryczne mogą mieć różne działanie, m.in. odprężające, poprawiające funkcjonowanie układu nerwowego, przeciwskurczowe, ograniczające produkcję flegmy, pobudzające trawienie, przeciwbólowe i przeciwreumatyczne, poprawiające stan żył, wspomagające regenerację skóry, przeciwdziałające starzeniu i stymulujące popęd seksualny. Olejki eteryczne to naturalny i wygodny sposób samodzielnego leczenia drobnych dolegliwości. Aromaterapię można wykorzystywać do walki z problemami psychosomatycznymi i związanymi z wyglądem, poprawy stanu psychicznego i emocjonalnego, pobudzania kreatywności, w ramach zabiegów holistycznych i psychofizycznych.
PRZECIWWSKAZANIA
Oczywiście gwałtowna zmiana temperatury z wysokiej na niską może być szkodliwa dla niektórych osób. Dlatego w tym przypadku także obowiązują zasady opisane w części poświęconej hydromasażowi i krenoterapii. Przeważnie zabiegi tego typu nie są zalecane dla osób cierpiących na choroby układu sercowo-naczyniowego i przyjmujące leki regulujące ciśnienie, cierpiących na astmę i choroby nerek (kłębuszkowe zapalenie nerek, przewlekła niewydolność nerek).
Prysznic to zewnętrzny zabieg krenoterapeutyczny, wykorzystywany stosunkowo rzadko, mimo że jego zalety i różne zastosowania są znane. Do jego wykonania można użyć zarówno wody wodociągowej, jak i uzdrowiskowej – w tym drugim przypadku korzyści związane z zastosowaną techniką są dodatkowo uzupełniane dobroczynnymi właściwościami samej wody. Zabiegi można wykonywać wodą w różnej temperaturze (gorącą lub zimną) oraz zmieniać temperaturę i ciśnienie wody w trakcie kąpieli pod prysznicem. Prysznic może być aplikowany ogólnie, w celu stymulacji całego organizmu, lub miejscowo, z myślą o konkretnych rezultatach. Podczas kąpieli można regulować czas trwania prysznica, rodzaj strumienia oraz temperaturę i ciśnienie wody.
Prysznic oddziałuje przede wszystkim na układ sercowo-naczyniowy i nerwowy. W wielu krajach takie zabiegi stosuje się w ramach leczenia uzupełniającego chorób psychicznych i zaburzeń nastroju (leczenie stanów lękowych i depresji) oraz w medycynie estetycznej, w szczególności w celu eliminacji cellulitu i innych niedoskonałości.
Strumień powietrza pobudza neurony, dzięki czemu oddziałuje nie tylko na tkanki na powierzchni skóry, ale też na narządy wewnętrzne.
RODZAJE PRYSZNICÓW
Prysznice można podzielić na zimne, gorące, bicze szkockie i prysznic o zmiennej temperaturze.
Na rynku dostępnych jest wiele rodzajów wylewek prysznicowych (kolumnowe, deszczownice, z dyszami poziomymi), spośród których na szczególną uwagę zasługują prysznice drobnostrumieniowe z dyszami o średnicy około pół milimetra, wyrzucające wodę prostopadle do powierzchni dyszy. Taki prysznic szczególnie skutecznie pomaga pozbyć się problemów skórnych, a jego właściwości „ścierne” są przydatne podczas leczenia trądziku.
Ponadto prysznice można sklasyfikować w zależności od narządu, na który ma oddziaływać. W związku z tym rozróżniamy prysznice wpływające na skórę, wątrobę i nadbrzusze, krocze i stopy.
Prysznic drobnostrumieniowy – ten typ prysznica jest we Włoszech najpopularniejszy. Polega on na emitowaniu prostopadle do powierzchni skóry strumieni wody o średnicy kilku milimetrów, temperaturze przekraczającej 35°C i ciśnieniu od 3 do 10 atmosfer.
Bicze szkockie (strumienie stałe lub naprzemienne) – rodzaj zabiegu, w którym wykorzystywane są gwałtowne zmiany temperatur: przeważnie temperatura wody zmienia się z 26°C na 40°C i na odwrót. Jeden zabieg zwykle trwa około trzech minut, ale ten czas może się różnić w zależności od indywidualnych czynników i stosowanej temperatury. Różnica między gorącą a ciepłą wodą zwykle zależy od wytrzymałości osoby korzystającej z zabiegu.
Ponieważ z biczy szkockich nie powinno się korzystać podczas trawienia, ten rodzaj prysznica przynosi najlepsze rezultaty, gdy zostanie wykonany rano, zaraz po przebudzeniu. Nie jest on jednak odpowiedni dla osób cierpiących na choroby serca.
Bicze szkockie stymulują funkcjonowanie tkanek i krążenia, pomagając utrzymać elastyczność skóry i wyeliminować cellulit, a dodatkowo działają odprężająco i uspokajająco.
TYPY DYSZ I ICH ZASTOSOWANIA
Strumień wody skierowany na konkretną strefę ciała pomaga walczyć z konkretnymi problemami:
Strumień skierowany na twarz: Ujędrnia i odświeża skórę, poprawia jej wygląd i krążenie krwi. Zalecany przy przemęczeniu oczu, skłonności do przekrwienia oczu, intensywnym wysiłku umysłowym, bólu głowy, trądziku.
Strumień wody skierowany na ramiona: Działa odżywczo i regenerująco na krążenie i układ nerwowy. Jest wskazany dla osób przemęczonych fizycznie i psychicznie oraz cierpiących na bóle głowy, zawroty głowy, zapalenie błony maziowej, niewydolność serca.
Strumień wody skierowany na klatkę piersiową: Strumień, którym wykonywany jest zabieg na ramiona, można skierować na klatkę piersiową, aby osiągnąć bardziej intensywne działanie. Taki prysznic jest zalecany przy niskim ciśnieniu. Zimny strumień wody skierowany na klatkę piersiową ujędrnia tkankę łączną i skórę dekoltu oraz stymuluje krążenie.
Strumień wody skierowany na kolana: Strumień wody pobudza krążenie krwi w łydkach